Op deze mooie vrijdag stuurt mijn zus Ariane een licht verbaasd berichtje met de vraag:

Waarom beginnen kersverse ouders plots met al die babyspam op Instagram?

De redenen waaróm iemand op Instagram en social media post, kunnen uiteenlopend of ook gewoon heel simpel zijn. Misschien heb je al heel lang een profiel en is het een dagelijkse gewoonte jezelf even te laten zien, wil je vlug wat likes om je zelfwaarde op te krikken, of ben je bang iets van je vrienden hun leven te missen.

In 2020 verwijderde ik zelf na 8 jaar mijn Instagram : wég met het dagelijks scrollen, posten en opnieuw checken. Wég profiel. En hell no, ik wil niet meer terug.

Waarom ik niet meer op Instagram zit

1. Maria, Maria, Maria

Don’t follow me, follow the child. Zei Maria Montessori

Maria Montessori besefte de waarde van focus en concentratie, zowel voor kinderen als volwassenen. Wie zich kan focussen op een taak, ervaart levenslang groot geluk. Dit noemen we vandaag “flow”. Ontspanning en doorbreking van je flow zijn broodnodig.

Dus wat deed ik eigenlijk op Instagram? Welke toegevoegde waarde had het? Mijn eigen ontspanning als ouder is heel belangrijk, en mijn rol als opvoeder ook. Instagram brengt me niet dichter bij die twee.

Ik gun mezelf nu ik 35 ben eindelijk rust, tijd weg van de familie, en ont-spanning. Instagram bezorgde mij letterlijk méér spanning. Niks ontspanning. Wil ik nog met mijn schouders en duim over mijn smartphone gebogen zitten, kijken naar een overload aan info, en andere mensen hun poging om fun of perfect over te komen? No thank you, daarvoor is mijn leven gewoon te kort.

Als ik naar mijn kinderen kijk is het met mijn eigen ogen, als ik inspiratie zoek, gebruik ik de laptop. En als ontspanning en doorbreking van de flows waarin ik zit, kies ik écht voor mezelf. Geef mij maar een belletje naar huis, een koffiepauze van 10 minuten in de zon of een bad met een podcast als ontspanning. Erna kan ik er weer tegenaan.

2. Hersenvervuiling

Maria leerde ons al dat met wát en hoé we onze kinderen hun hersenen vullen, hun leefwereld voor een deel bepaalt. Ik kies er bewust voor om Pau en Aina geen fantasie te vertellen tot ze 6 jaar zijn. Ik kies ook bewust voor simpel speelgoed en gezond eten.

Wij zijn als volwassenen niet anders. Met wát en hóe wil ik mijn eigen hersenen vullen? Die keuzes moet ik nu wel zelf maken. Ik ben gevoelig. En ik wil fris en helder denken, plezier maken en échte verbinding met de mensen die ik ken en niet ken. Niks van dit alles vindt ik terug op Instagram.

Mijn tijd hier en het al bij al kort leven, is een kanaal als Instagram en de gedachten en gevoelens die het bij mij opwekt, niet waard.

De Instagram cirkel vervuilt nog meer dan ik dacht.

• Even scrollen op het toilet
• Foto’s en beelden zien die sowieso een emotie opwekken
• Dan maar zelf je eigen foto posten
• Opnieuw checken wie hem heeft geliket en emotie voelen
• Intussen weer een foto zien die emotie opwekt

Die circel stopt niet.

Dankzij Brooke Castillo haar fantastische podcasts besef ik dus des te meer dat onze hersenpan iets is waar we maar beter zorg voor dragen. Ik kies voor genoeg slaap, gezond ontbijten, wandelingen alleen in de bergen, boeken, muziek, vrienden, Just Dance met Dan, en échte momenten met mijn kinderen waar geen social media gevolg aan gekoppeld wordt.

3. Schoonheid zien

En de mooie Insta foto’s dan? Die zijn vertroebeld, dat weet iedereen.

Ik kijk rondom me heen en voél schoonheid. Praat met de niet-perfecte buren, de bakker, de vishandelaar, mensen in je dorp, je familie en vrienden. Échte mensen, met echte verhalen, echte struggles en echte geluksmomenten… Toch zo veel schoner en interessanter dan die gestileerde foto’s in de perfecte setting?

Voordelen van leven zonder Instagram

• Geen koude billen meer op het toilet

Geef toe, voor je het weet ben je 10 minuten verder. Die 10 minuten hadden ook écht de jouwe kunnen zijn.

• Voldoening

Doordat ik niet meer die dagelijkse beelden zie van verre vrienden, perfecte (Montessori) ouders en interieurs is het “vergelijk syndroom” verdwenen. Die focus op het externe, het uiterlijke en het Insta – perfectionisme nemen de voldoening weg die ik wel ervaar zonder social media.

• Diepgang

De vluchtige oppervlakkigheid, likes en hashtags verdwenen en maakten plaats voor gedachten die ik interessanter vind om te houden en op te borduren.

• Me-time

Als ik tijd voor mezelf maak, is het ook echt voor mezelf. Niet voor een social media netwerk of likes van anderen.

• Family-time

Ik neem geen foto meer om hem snel op social media te zetten. De oppervlakkigheid van Instagram at mijn aanwezigheid, empathie en energie op.

Wat is jouw doel?

Brengt op Instagram zitten je dichter bij je doelen bereiken of bij de ontspanning die daarbij broodnodig is? Is Instagram iets waar jij en de wereld baat bij hebben? Brengt het jou dichter in het moment, dichter bij de mensen die je rond je wilt, of vooruit met je doelen? En consumeer of creëer je vooral?

Tot slot… Doe je ding

Ik ben overtuigd: mijn leven voelt beter aan zonder Instagram.

Maar of jij nu een social dier bent of niet, een overtuigde Instragrammer of Facebooker: ik oordeel niet over jouw keuzes. Ik ben blij met mijn keuze en respecteer de jouwe 100%.

Laat me zeker weten wat jij denkt via Instagram en @hetmontessorihuis.be (grapje!)