Net in de periode dat ik over de Absorberende geest aan het lezen was, had Pau dagelijks nachtmerries over een tijger in zijn kamer. We lazen niet toevallig toen elke avond een boekje, “The Tiger Who Came To Tea”.
Fantasie en de Absorberende Geest
Pau was toen drie jaar en kon duidelijk niet verstaan dat een tijger echt niet aan de deur langskomt ’s avonds om al het eten op te eten.
Toen ik begreep dat hij (en elk jong kind) niet kan vatten wat werkelijkheid is en wat fantasie is, heb ik grote kuis gemaakt in de boeken die we lazen. Zo veel producten “op maat van kinderen” bleken een onrealistiche voorstelling te zijn van de realiteit.
De nachtmerries verdwenen langzaamaan. Hij verstaat nu ook het begrip “fantasie”. Als we op iets stuitten, vraagt hij me dan of het fantasie is. Bij de (weinige) Netflix series die we hem soms laten kijken zoals Peppa Pig, Paw Patrol en Masha The Bear geef ik een kanttekening. Zodat hij begrijpt dat dit door mensen is getekend en bedacht.
En wordt het dan niet saai?
Die gedachte kwam eerst ook in mij op. Enkel de werkelijkheid, oei!… En dan besefte ik: de wereld is zo fantastisch mooi, complex en divers. Hoe kan dat saai zijn?
We ontdekten prachtige boekjes zoals de Nat Geo for Kids. Hier is Pau dol op. Ik leer zelf ook nog bij. Hun verwondering is zo onschuldig, intens ern mooi. Nu absorbeert hun geest die kennis nog moeiteloos. Laat die fantasie nog maar even op zich wachten.
Pau is dol op zijn kinderencyclopedie die hem de wereld helpt te ordenen. Aina is gek op haar dieren- en hondenboek.
Er zijn veel interessante onderwerpen die je kan aansnijden. Bomen, de ontwikkeling van een dier, de dierensoorten, landen, leven op zee, planeten, beroepen, voertuigen, vrije tijd, materialen … Het boek over “Gevoelens” en het “Huis met de gele deur” dragen ook enorm bij aan gesprekken over emoties die we allemaal beleven.
Ook je woordenschat mag rijk en divers zijn. Je kind kan zoveel woorden onthouden.
