Kinderen hebben sterke gevoelens
Jaloers. Boos. Verdrietig. Blij. Opgewonden … X 5
En als die gevoelens hevig worden geuit, krijgen wij het als ouders lastig. We kunnen vaak niet omgaan met de intensiteit van hun gevoelens.
Bij ons thuis is Pau ook intens en gevoelig. We kennen het intussen wel. Een lange driftbui, een uitval naar ons of zijn zus, een aanval op het meubilair… Het zijn niet de prettigste momenten thuis.
Vaak borrelt er al iets. Je kind wilde je eigenlijk gewoon vertellen dat het je écht nodig heeft. Die driftbui is letterlijk een schreeuw om hulp.
Hier komt een driftbui bijvoorbeeld vaker voor als Pau een lange schooldag met de middagpauze op school had, op vrijdag na een lange schoolweek of als er een verandering op til staat.
Eerst en vooral
Weet dat jij degene bent waar je kind zich thuis en veilig bij voelt en daardoor durft jaloers, boos, agressief en chagrijnig te zijn. We moeten credits nemen, ze durven het uiten bij ons. YEEY.
Uiteraard is agressief gedrag niet OK. Daar is elke opvoeder mee akkoord. Je kind mag weten dat je het niet goed vindt dat je kind familieleden of huisdieren pijn doet.
Maar uit ondervinding helpt de boodschap “je mag je zus echt niet pijn doen” niet stande pede. Wat helpt je kind en jou wel uit je noodsituatie? En hoe help je hen dan vooruit?
Wanneer je kind vastzit
In het boek Het hele brein, het hele kind beschrijft Tina Bryson het Denkvermogen van je kind. Soms zit je kind vast in een emotie en in zijn gedachten, en heeft het je hulp nodig om eruit te geraken.
De auteurs geven enkele steengoeie, concrete tips.
1. Verbinden
Eerst en vooral is het belangrijk het gevoel van je kind te erkennen. Ik weet dat het spannend is om die test mondeling te moeten afleggen. Ik snap jouw zenuwachtig gevoel. Ik zie dat je er echt van streek door bent.
2. Omleiden
Na de verbinding kan je het gevoel omleiden. En duiden door het in perspectief te plaatsen. Het gevoel en de gedachte is er, en mag er zijn, en er zijn ook nog andere gedachten, gevoelens en situaties.
Eens je het gevoel hebt dat je kind rustig is, kan je terugkomen op het agressieve gedrag. Grote kans dat je kind er spijt van heeft, het zich schaamt en begrijpt dat dat niet tolereerbaar is.
Om zijn of haar gevoel en gedachte te duiden, kan je bijvoorbeeld een fietswiel tekenen met de verschillende spaken die allerlei levenssituaties en gevoelens oproepen. In het midden van het wiel kan je de naam van je kindje schrijven.
Of een autoruit met regendruppels waar de verschillende druppels en vormen situaties en gevoelens voorstellen. Allerlei bladeren in de tuin met verschillende vormen en kleuren…
3. Visueel perspectief
Je kind visueel perspectief geven helpt hem over zijn of haar gevoelens en denkvermogen. Door te tonen dat die ene gedachte en dat ene gevoel waar het op vastloopt maar een onderdeel is van veel andere gedachten en gevoelens.
Dat je angst of zenuwen of boosheid ook samen leven met vreugde en andere situaties die wel fijn zijn. Dat gedachten en gevoelens tijdelijk zijn. Dat ze overgaan.
Ik wilde graag een fysiek kunstwerkje bij ons in de living hangen
We hebben heel veel steentjes in de bossen hier en verzamelen ze. Ideale gelegenheid om die te gebruiken.
Iets fysiek in de living ophangen is handig om permanent naar te verwijzen en sneller de situatie te kunnen duiden. Als ik er niet ben, kan Dan er ook mee aan de slag. En de Absorberende Geesten slaan het sowieso op.
Mijn hoop is dat Pau en Aina er later aan terugdenken als ze ergens anders bedolven worden onder een bepaalde gedachte of emotie.
We maakten elk onze eigen interpretatie met steentjes. We beschreven elk de verschillende gevoelens en situaties die we dan een steen gaven.
- spannend : fietsen met papa
- triest : als een kindje uit de klas me pijn doet
- boos : als ik niet in bad wil ’s avonds en ik toch moet
- jaloers : als mama of papa Aina in de armen hebben
- moeilijk : Catalaans spreken op school
Pau had paasvakantie en door de verandere structuur komen er sowieso sterke gevoelens naar voren. We konden het dus meteen gebruiken, zeker naar het einde van de vakantie toe – herkenbaar?.
Hij verwijst nu al naar het mozaiekje en omschrijft de gevoelens die hij ervaart, dus het was echt heel verbindend en fijn om samen aan te werken!
Je kan dus op een creatieve manier thuis aan de slag met eender welk materiaal je hebt. Laat ons zeker weten hoe jullie het aanpakken en welke gevoelens jouw kinderen willen omschrijven.