Elk kind heeft gezonde grenzen nodig. Veiligheid, gezondheid, zorg voor materiaal en mensen of dieren pijn doen… Het zijn de thema’s waar zo goed als elk gezin belang aan hecht.
De manier waarop je disciplineert, en vooral resultaten bereikt kan echter een levenslang verschil maken.
Positief grenzen stellen
Het mooie is dat bij Montessori het doel is door vrijheid verantwoordelijkheid en interne discipline te ontwikkelen. Maar keeping it real, ook hier heeft Pau als kleuter moeite met zijn of haar hersenen te sturen. Resultaat: woede-aanvallen, agressie, geklaag, niet meewerken…
Het goeie nieuws? Jij als opvoeder kan je kind op een waardevolle en liefdevolle manier bijsturen.
Stress en wat het doet met ons als ouder
Een kind dat iets fout doet in onze ogen, is eigenlijk aan het communiceren. We zien een kind dat slaat, iets breekt, hard roept, orde verstoort en waarschijnlijk op den duur huilt. Onze eerste reactie is er zelf één van emotie : we willen hier zo snel mogelijk van af.
Maar hoe breng je het gedrag tot een goed einde? En wat is een goed einde? Als je het afblokt, heb je grote kans dat je kind stil is maar in zichzelf nog altijd triest is, dat je kind denkt dat het zijn sterke emoties niet mag uiten om jouw goedkeuring te hebben.
Laten we hen helpen het anders te uiten
Je kinderen hun hersenen zijn nog in volle ontwikkeling. Het is normaal dat ze niet gecontroleerd vertellen dat ze moe of jaloers zijn.
Dat besef is voor mij, zeker in de peuter- en kleuterleeftijd goud waard. Je kind snel wegsturen lost dus weinig op. Je bereikt er mee dat het zich eenzaam en afgekeurd voelt.
Verbinding maken wanneer een kind van streek of onbeheerst is, gaat over het voorzien in de behoeften van dat kind, niet over toegeven aan wat het wil. Daniel Siegel en Tina Bryson
No-Drama Discipline
No – Drama Discipline is een fantastisch boek van Daniel Siegel en Tina Bryson. Ik zie het als de perfecte aanvulling op de praktische Montessori opvoeding.
Het boek verruimt je blik op jezelf en op je kinderen hun leefwereld. Het geeft je ook een pak voorbeelden. Situaties waarin je je kinderen en jezelf ongetwijfeld herkent.
Je stelt grenzen terwijl je je liefde communiceert en het moeilijke moment met je kind doorloopt, altijd communicerend: Ik ben hier. Daniel Siegel en Tina Bryson
Je vindt er oplossingen om discipline te bekomen zonder dagelijks te moeten ruzie maken, eindeloos te zagen of constant gevolgen te stellen.
Je kan het hier via Bol.com bestellen.
Bewezen voordelen van positieve discipline
Het mooie aan het boek is dat je door deze aanpak leert met je kind te verbinden terwijl je zo veel zin hebt om dat net niet te doen én ook lange termijn resultaten bereikt in je kinderen hun hersenstructuur.
Door te verbinden legt hun brein neurale verbindingen en groeien integratieve vezels die letterlijk de hersenen veranderen en onze kinderen vaardiger maken in het nemen van goede beslissingen, relaties aangaan en succesvol omgaan met hun wereld. Daniel Siegel en Tina Bryson
Voorbeeld van vrijheid en grenzen
Kruipende baby
Aina kruipt bij ons door de hele living. Die is dus onbegrensd. Pau had een park waar hij in speelde. Vreemd genoeg voel ik me vandaag veel rustiger wanneer Aina bij mij is dan toen ik Pau in zijn park zette in de woonkamer. Omdat Aina haar omgeving goed is voorbereid, ik weinig moet opruimen en ze weinig frustratie voelt, verlopen de dagen heel aangenaam en vlot.
Wanneer Aina toch naar een andere kamer of in een hoekje kruipt dat niet bedoeld is voor haar, willen we een grens stellen en haar uit die situatie helpen. Het is de manier waarop wij de grens stellen die het verschil maakt.
We scheppen haar niet langs vanachter op zonder iets te zeggen. We gaan voor haar staan zodat ze onze voeten ziet, zeggen luidop dat we haar zullen vastnemen, dat die richting niet voor haar was bestemd, en heffen haar dan op.
De typische reactie van een baby en peuter die langs vanachter wordt opgepakt is er een van onbegrip. Schoppen met de benen en krijsen en zich machteloos voelen. Want op die manier wordt ze volledig overpowered en snapt ze niet waarom ze plots in de armen van een volwassene zit. Aina kan evengoed nog schoppen en krijsen, maar we hebben haar wel op een respectvolle, correcte manier de grens gesteld. Ze zal op termijn onze uitleg begrijpen en inzien waarom we die grens stellen.
Agressieve kleuter
Als je kind een ander kind pijn doet, kan je eerst tonen dat je geeft om het welzijn van het ander kind.
In plaats van meteen “ZEG NU SORRY” te roepen, kan je het ander kindje tonen dat je begaan bent met hem of haar.
Ga dan een niveau lager zitten dan jouw kind, en bevestig zijn of haar emoties. Je kan beschrijven wat je zag (zonder oordeel). Grote kans dat je kind op dat moment al schuldgevoel heeft. Herkenning en empathie helpen om nadien nog eens de situatie samen te plaatsen. Een knuffel is dus geen fout signaal.
Ook deze creatieve activiteit is een prachtige oefening om je kind zijn gevoelens te plaatsen.