Evolutie Aina 16 tot 18 maanden
Deze update over Aina 16 tot 18 maanden is er een van evolutie! Aina is echt uitgegroeid van een baby naar een zelfstandig klein mensje.
Ik merk dat ze zó veel handelingen uit haar omgeving heeft opgeslagen en nu kan kopiëren. Het is een wonder, die hersenpan van elke absorberende geest.
Het doet me enorm veel plezier haar omgeving op te zetten en mee te kunnen laten evolueren. Het geeft me vlinders om de “1e X” ervaringen zoals met een mes werken, zelf schoenen aandoen bewust mee te maken. Ik voel me vereerd Aina te empoweren en de tijd te hebben om haar te kunnen observeren.
Montessori materiaal 16 tot 18 maanden
Ben je op zoek naar het juiste speelgoed voor deze leeftijd? Lees hier alles over het Montessori materiaal en speelgoed waar Aina in de periode 16 tot 18 maanden mee speelde.
1. Mixed feelings over de crèche
De terugkeer naar de crèche verliep aanvankelijk goed. Er waren veel volwassenen tijdens de gewenningsweek. Maar eens die over was, bleven er meer kinderen dan vorig jaar over, en was het toch een pak drukker.
De crèche is op zich een goeie plek, vol kalm materiaal en een omgeving op maat. Maar de drukte doet haar geen deugd.
Het goeie is dat ze naar de groep kon waar de baby’s zijn en het daar kalmer is. Ze gaat op dit moment 3 uren per dag, max. 15 uren per week. Meer dan dat willen we absoluut niet. We evalueren hoe het evolueert. Ze duimt veel nadat ze uit de crèche komt, we geven haar veel nabijheid en knuffels.
2. Peuter geleide wandelingen
De term “Child led walk” heeft mij een aantal jaar geleden wakker geschud. Raar maar waar, op het ritme van Pau beginnen wandelen was een van de doorbraken bij ons op vlak van opvoeding. Ook Aina is er volledig mee weg, en het doet haar deugd op eigen tempo te mogen wandelen en de omgeving rond haar te absorberen. Lees er hier meer over.
Aina ruimt ook maar al te graag vuilnis op. Ze zoekt de vuilbak en steekt het er ZELF in, en brengt me blaadjes en stenen om mee te nemen naar huis.
3. Huishoudelijk inzicht
Wat een verschil met de vorige periode. Nu is Aina echt volledig “mee” in de dagelijkse handelingen in het huishouden. Voor alle duidelijkheid: het doel is Aina tijd geven, empoweren en zelfvertrouwen schenken door activiteiten binnen haar mogelijkheden op te zetten.
Mindful
We gaan traag. Er wordt veel gemorst, we kuisen samen op. Ik zet werk in de keuken meestal klaar voor haar wanneer Pau op school eet om zelf ook rustig te zijn. En neen, het doel is (nog) niet efficiënter zijn met het huishouden, Aina laten werken zodat wij minder werk hebben, of Aina aan haar lot overlaten. Ze mag morsen, fouten maken en zo leert ze langzaam aan.
A. Montessori in de keuken
Vooral de keuken wordt meer en meer Aina haar terrein. Ze heeft een compartiment in de open kast waar ze vrij aan kan. Er staat een waterfles, liggen meestal 1 banaan, 1 pruim, 1 appelsien en 1 cracker. Daar kan ze uit kiezen.
- Eenvoudig voedsel snijden met een kindermes en kleine plank, zoals grote bonen en banaan
- Water overgieten uit een kleine karaf naar een glas
- Haar eigen snack compartiment beheren (eten of drinken nemen)
- Kuisen, vegen en afstoffen
Aina doet alle handelingen die ik haar toon vlot na. Gek om te zien dat ze dit zo precies heeft opgeslagen.
B. Montessori en de was
- De wasmand mee verslepen
- Was intsteken
- Een was ophangen
C. Montessori en dagelijkse hygiëne
- Zelf kleren kiezen uit de kast (beperkte keuze). Hiervoor nemen we echt de tijd, zodat ze de keuze graag maakt. Ze start in de crèche pas om 9 uur.
- Kleren leren aandoen
Dit doen we stap voor stap, door telkens de laatste stap van de actie aan te leren. Met de broek trekt Aina de broek omhoog. De sokken trekt zij omhoog. Het zou onrealistisch en overweldigend zijn meteen alle stappen te leren. - Aantonen dat ze een vuile pamper heeft. Die wijst ze aan en ze zegt “Pap”.
- Tanden goed poetsen
- De schoenenkast op haar hoogte gebruiken. Dit is haar favoriet item! Aina kiest met veel plezier haar schoenen en als laatste stap doet zij de velcro’s toe.
- Ze neemt haar rugzak voor de crèche en haar jas van haar kapstok.
Shoes!
4. Jaloezie
Helaas ook een duidelijk verschil met de vorige periode en waarschijnlijk een blijver… Pau en Aina hebben allebei meer last van jaloezie. Plots allebei op mijn schoot willen zitten, allebei dezelfde stoel willen. Het is zoeken naar een nieuw evenwicht, maar we hebben voor Pau en Aina enkele mechanismen ingebouwd.
Hoe we omgaan met jaloezie
- Quality Time
Elke weekdag, om 20 uur, krijgt Pau een half uur speeltijd met Dan of ik. Aina slaapt dan al of is bij de andere ouder. Onze gsm gaat langs de kant, en we zetten een timer om zelf ook gemotiveerd te blijven. We zorgen ervoor dat we al gegeten hebben en gewassen zijn.
Of het nu lego is, of een arty activiteit, hij geniet van die tijd samen, en gaat erna naar bed. Het feit dat we hem het 1-1 spel zo expliciet communiceren, en om 20 uur eraan beginnen (hij kan de 8 lezen op de klok) werkt motiverend.
- Kussengevechten
Pau worstelt op dit moment met intense driftbuien (aanleiding kan jaloezie zijn maar ook zijn groeiend ego en zijn wil balanceren). Wat helpt is een goed kussengevecht met mij om zijn machteloosheid te uiten. Ik speel de zwakke mama, en hij kan zich eens goed uitleven. Dit is een tip van Aletha Solter.
Aina duwt Dan graag omver, die dan de zwakke papa speelt. En ze speelt graag simpele spelletjes zoals peek-a-boo of een deken wegtrekken.
Van onze kant uit is het zeker niet elke dag even makkelijk. Maar we weten dat Pau laten weten dat we hem graag zien ook tijdens deze lastige periode doorslaggevend is.
Aanvaarden dat Pau niet altijd de grote broer wil zijn en maar al te graag eens klein wil zijn, en hem daar niet in kleineren of gêne bezorgen, helpt.
We proberen ook verbaal zo veel mogelijk begrip voor Pau zijn emoties op te brengen. Aanvaarding is stap één, verbinding komt dan vrijwel meteen, en spel en humor helpen om er door te geraken. Hem door de driftbui helpen, en laten weten dat tranen heel gezond zijn, werpt zijn vruchten af merk ik.
Onze zelfzorg (alleen gaan wandelen op zaterdag, yoga, niet te veel stress) is essentieel om ermee om te kunnen gaan. Het kost enorm veel moeite om altijd empathisch te zijn, tijd voor stilte maken is daarom broodnodig.
5. Borstvoeding
Ik geef nog altijd borstvoeding na 12 uur. Eens we thuis zijn drinkt ze nog aan de borst, slaapt ze en pas nadien eet ze.
Als ze ’s avonds gaat slapen, drinkt ze ook nog borst als ik thuis ben, maar ik let erop om over haar rug te wrijven op het moment dat ze gaat inslapen. Dit om haar te laten weten dat ik zolang bij haar blijf tot ze slaapt. Zo moet ze niet aan de borst in slaap vallen, en weet ze dat we er zijn voor haar.
PS: Ben je benieuwd naar de Montessori materialen waar Aina mee speelde? Klik hier.
We kijken uit naar de verfijning van Aina haar woordenschat en haar fijne motoriek de komende periode.