Feel the feelings
De staat van de Vlaamse Kinderopvang
Onderstaande opinie in De Standaard van Griet Vandermassen is bold and beautiful. Rechtuit en pijnlijk, omdat we vandaag in Vlaanderen achterop hinken qua kinderopvang. Maar wel geschreven vanuit het hart en de essentie.
- Feit : Vlaanderen scoort het slechtst in heel Europa qua voldoende begeleiding voor jonge kinderen in crèches.
- Opportuniteit : Er zijn (heel) veel landen en regio’s waar we van kunnen leren voor onze baby’s.
Mijn tips
1) Luister naar jezelf
Wat wil jij voor je jonge kind, voor je eigen carrière, en bij welke balans voel jij je goed? Als je weet dat een jong kind best thuis of bij familie wordt opgevoed, en indien nodig best maar 20 uren per week in een opvang met een heel kleine ratio zit, wat willen jij en je partner?
Feel the feelings. Laat dit even bezinken, en neem de tijd om in stilte na te denken over de opvang en de keuzes, want vaak zitten er verwachtingen van anderen in de weg, voor je tot de essentie komt (zoals de maatschappij, je ouders, sociale status, angst).
2) Bye Bye Vlaanderen
Kijk verder dan Vlaanderen. Vergeet even hoe je buur, je neef of je vrienden de opvang organiseren. Vlaanderen loopt achter dus er is een grote kans dat je weinig echte inspiratie vindt om de hoek. We weten dat in andere landen er meer verlof voor de ouders en de opvang van betere kwaliteit is.
Het grootste probleem : de grootte van de crèche, het aantal kinderen per volwassenen, en het aantal uren dat het kind in de crèche zit. Stress en niet voldoende lichaamscontact bij baby’s kan levenslang mentale gevolgen opleveren.
Heb je vrienden in het buitenland? Vraag rond hoe de eerste jaren van de baby worden georganiseerd, hoe de uren daar zijn, hoe zij dat ervaren en met hun jobs combineren. Daar kunnen alle jonge ouders van leren en zo samen verandering aanbrengen. Door te luisteren, andere keuzes te durven maken en je vooral open te stellen.
3) Spreek en vind gehoor
Maak dan samen als koppel een bewuste keuze, bespreek de ommezwaai die het betekent, de gevolgen en wat je ervoor in de plaats krijgt.
Durf initiatief nemen naar buiten toe. Vind moed. Stuur een bericht naar kennissen of vrienden met jonge kinderen, organiseer een moment om samen de gebrekkige opvang te bespreken, roep hulp in van familie.
Baby’s zijn mini mensen, vol behoeften waar je handen en tijd voor nodig hebt.
Baby’s kunnen niet verwoorden dat ze niet genoeg worden vastgehouden, dat ze op hun eigen ritme moeten slapen, en veel aandacht nodig hebben, dat de stress door hun lijf giert en dat ze daardoor risico lopen op blijvende mentale gevolgen.
Bewust zijn
Baby’s hebben zo veel meer nodig dan luiers verzorgen en eten geven.
Als je dat weet als ouder, neem dan een bewuste beslissing op vlak van de eerste jaren, de aantal uren kinderopvang, bespreek de financiële gevolgen, de taakverdeling en verander zo mee de “drop off cultuur”. Geloof in je eigen kunnen en weet dat je je eigen kind een fantastische start kan geven.
Feel the feelings en neem bewuste keuzes. Omring jezelf met mensen die je begrijpen en elkaar steunen. Yes we can!