Je unieke zelf
Geen enkel kind is gelijk. Het doel van de Montessori opvoeding is je kind zijn of haar unieke zelf te laten zijn en ontwikkelen. Dat maakt de rol van gids en opvoeder ook weer zo interessant.
De kunst om échte verbinding met jezelf en de rest van de wereld te vinden, is in onze kapitalistische maatschappij wat ondergesneeuwd. Ook je familie omgeving draagt er aan bij.
Hoe kan jij je kindje helpen?
- Verbind met jezelf
Als je je kind wilt aanvaarden, ga je best eerst met jezelf in verbinding gaan. Met je opgelopen wonden, je innerlijke kind, gevoelens van boosheid, schaamte, frustratie… en aan je huidige noden en wensen tegemoet komen.
- Interesses volgen
Observeer met welk materiaal je kindje aan de slag gaat en welk helemaal niet. Als je materiaal of een opdracht gaat forceren, zal je waarschijnlijk weinig succes oogsten. Gebruik de interesses en zaken waar je kindje nu enthousiast over is.
Bewaar materiaal dat nu niet aanslaat voor later. Herkenning van materiaal werkt echt positief, dus roteer en bied materiaal zeker nog eens aan binnen enkele weken. Het kan zijn dat je kind het dan wel fijn vindt!
- Karakter aanvaarden
Sportief, artistiek, introvert, extravert. We zijn allemaal anders en soms zijn we ook een beetje vanalles. Pau is bijvoorbeeld vaak verlegen. Alleen helpt het niet om hem in die hoek van verlegen te duwen. Want onder dat verlegen karakter, zit ook een enthousiaste entertainer, en een behulpzaam kind.
De verlegenheid aanvaarden en hem toch een duwtje geven ligt vaak gevoelig. We hebben bij Pau met de jaren veel deugd gehad van muziekles. Bij andere hobby’s kan het duwtje net te veel zijn. Leren zwemmen bijvoorbeeld, gaat met vallen en opstaan. Zijn temperament aanvaarden we, maar niet alle gedrag is goed te keuren.
Zijn verlegen kant mag er zijn, en wij staan aan de zijlijn om hem te helpen geloven in zichzelf.
- Ontwikkelingsfase
Zowel de leeftijd, de levensfase als de persoonlijke omstandigheden maken dat geen enkel kind gelijk is. Is je kind nog niet rijp om te leren lezen? Forceer het voor 6 jaar niet. Of is het net al vroeger dan anderen klaar ? Laat gaan. Pau had tijdens de Covid-19 crisis op een bepaald moment bijna geen “zelfstarter” motivatie meer thuis, terwijl hij dat ervoor wel had.
Toen had hij ons nodig om samen het grootste deel van een puzzel te maken, en hem op te starten met activiteiten. Vertrouwen dus… Zijn creativiteit is nu terug, waardoor we hem zien zichzelf sturen, in zijn kamer met zijn materiaal spelen en zaken uitvinden.
- Jij stuurt als een gids vol vertrouwen
Je staat klaar om je kindje de wereld te helpen ontdekken, en het leren zelf te doen. En je kindje bepaalt zélf zijn of haar interesses, en mag die ook volgen. Je velt geen oordeel en helpt hen op weg, zonder je eigen wensen te projecteren.